Kruistekens in de geschiedenis

Zoals het beeld van het kruis uitdrukt met zijn horizontale en verticale richting, houdt het wereldwijd verband met leven, geluk, redding, bescherming vanuit de goden. Bij Jezus zelf is het zijn object van executie. En tegelijk de inzet van zijn overwinning op de dood. Met het kruis is in de geschiedenis dat zegevieren weergegeven. Later kwam meer nadruk op het lijden van God omwille van de mens: een offer. Juist het hout, de boom, is al veel vaker instrument geweest van Gods genade: de levensboom bij Adam, Noach’s ark, Mozes’ staf en ook in de mythen, zoals de scheepsmast waaraan Odysseus zich liet binden om verleiding te weerstaan.

De prominente aanwezigheid van kruistekens in het verhaal van de mensheid, maakt voor mij duidelijk hoe er een diep besef is ‘dat we om compleet?/veilig?/vervuld?/vredig? te zijn, iets nodig hebben van buitenaf’. Logisch, dat daarbij naar beelden wordt gezocht die spreken. Die ons op Goddelijk ingrijpen wijzen (zoals de verticale balk van het kruis). Die dicht bij de schepping staan (een boom). Die het verband, én de gebrokenheid van hemel en aarde aanduiden, en de mens die daartussen hangt. Jezus’ kruisiging als geschiedkundig feit geeft voor mij een onverwerpbare zekerheid aan de bijbelse inhoud van dit teken van Gods kracht en wijsheid (1 Kor 1:24). De God die zich verlaagt tot mens, zelfs tot de schande van het kruis.

Tot zover een korte historische beschouwing van het kruis, naar aanleiding van het bestuderen van een boekje van Anselm Grün. Zal ik het vervolgen met delen over de theologische en psychologische aspecten?

Dicht er bij...

...mijn werk, mijn buurt
mijn eigenheid

durf ik dichtbij,
ook in de strijd

de ander,
van zijn juk bevrijd

erbij zijn,
verlangen vervuld

bij de Enige,
die onveranderd IS

dicht bij mijn hart,
gewond, gezond:

stevig geaard
in goede grond

Gedachten.

Ik denk na over zoveel processen die groter zijn dan dat ik kan beïnvloeden. Ik zie zoveel gebeuren - en ik zie het op mijn manier. Hoe mensen zich gedragen. Wat ze nodig hebben.

Hoe we vluchten voor de waarheid. Bang zijn voor liefde.

Stel ik een vraag aan wie ik zie? Geef ik een preek over hoe het volgens mij zit?

Durf ik


stil
te zijn?


mijzelf te
 laten
zien?


meer te zijn dan ik denk?


 De HEER kent de mensen,

niet meer dan lucht zijn hun gedachten. 

Psalm 94:11 (NBV) - dat lucht op. 

En nu even lekker naar buiten.

'Uitblinkers' - over de maakbaarheid van succes...

Lang geleden dat ik in twee dagen een boek uit had. Afgezien van 'De Kameleon op volle kracht!' of zoiets. Vrijdag kreeg ik van een goede vriendin een titel van Malcolm Gladwell: 'Uitblinkers' - Waarom sommige mensen succes hebben en andere niet. Dezelfde avond begon ik te lezen, en ik ben geboeid door de verhalende manier waarop Gladwell paradigma's door elkaar schudt.

Wat is jouw persoonlijke invloed op het behalen van succes in je leven?

Hoewel 'succes' niet gedefinieerd wordt in het boek (zo filosofisch is het niet), komen diverse illustraties aan de orde: van

• jarige IJshockeykampioenen tot 
• 'mislukte' (want ontevredene en middelmatig presterende) IQ-topscorers tot 
• Koreaanse Boeingpiloten tot 
• voormannen van de computterrevolutie tot 
• de Beatles tot 
• Joodse kleermakerszonen. 

En wat blijkt? Voor een groot deel zijn hun afkomst, hun geboortemaand, en de opeenstapeling van 'toevallige' kansen die ze kregen om veel te oefenen, bepalend geweest voor wat ze bereikt hebben*.

 

 Aanleg vs. rijpheid

Het voorbeeld van de IJshockey jongens in Canada is een simpel maar verbluffend voorbeeld van deze stelling over de invloed van de omgeving. Hoe de regels bepalen wie van 9- en 10-jarigen het ver gaan schoppen in de sport: op 1 januari vindt de indeling naar leeftijdsklassen plaats, met verschillende competities voor toptalenten en recreatieve spelers.
Wat blijkt in een analyse van de spelerslijsten per comptetitie:

40% van de spelers is in januari t/m maart geboren; nog eens

30% tussen april en juni; en

20% tussen juli en september. 

Kun je dan beter hockeyen als je in de winter bent geboren? Nee; je bent gewoon ouder op het moment van selecteren voor de competitie. Dus ben je fysiek verder ontwikkeld, dus heb je meer kans op het veld. Je wordt op je 9e geselecteerd, krijgt meer coaching en training dan de anderen, en voilà, je wordt nog sterker. Zo vervult de verwachting zich vanzelf dat je beter zou zijn dan de anderen.Juist bij degenen die succesvol zijn, is het het meest waarschijnlijk dat ze die speciale kansen krijgen die tot nog meer succes leiden.

Een eerste conclusie (en er gaat een tweede blog volgen want ik ben nu pas bij pagina 40 met schrijven) is dus: We hebben te veel ontzag voor degenen die slagen en we doen veel te geringschattend over degenen die falen.

Natuurlijk heb ik gedacht aan de mogelijkheid dat Gladwell dit allemaal onderzocht en beschreven heeft uit pure frustratie over zijn eigen mislukkingen of kansarmheid. Als dat al zo is, heeft 'ie dát in mijn optiek in elk geval op een succesvolle manier gedaan.

Afbeelding: deze keuze blijkt volgens dit boek op z'n hoogst een kwetsbaar stenen varkentje...

*"wat ze bereikt hebben" - om toch maar iets van een omschrijving te geven: dat gaat in de genoemde illustraties over beroemdheid, status, overwinning, geld, top-10 noteringen...