Even een moment om te schrijven. Want:
-wie schrijft, die blijft;
-door woorden te geven aan mijn gedachten, concentreer ik me even;
-mijn kwetsbare mails/blogs worden gewaardeerd;
-het is/lijkt? minder spannend dan een 'echte' ontmoeting.
En: ik heb genoég om over te schrijven. Ik vind er alleen vaak de rust niet voor. Ook thuis niet. Heel blij ben ik daarom met een 'flexplek' op het Youth for Christ kantoor bij ons in de wijk, die ik mag gebruiken. Met anderen die daar ook aan het werk zijn, maken we dan een prettige sfeer. Waarin gewoon een beetje afleiding aanwezig is - en ik daarin niet zelf hoef te 'voorzien', zoals het thuis vaak gaat (Internet, eten, een beetje opruimen). Deze middag, met een uitgevallen afspraak, vind ik de tijd om te schrijven in de nieuwe studiezaal van de bibliotheek.
'Confrontatie' lijkt een passend woord om de afgelopen tijd mee te omschrijven. In ons huwelijk - naast het vele genieten van elkaar - krijg ik steeds nieuw zicht op mijn eigen manier van doen. En door een opleiding die ik doe, met veel reflectie, ontdek ik dat ik veel meer "vanuit m'n hoofd" bepaal hoe ik mijn tijd invul (of hoe ik zou willen leven) dan dat mijn lijf dat kan bijhouden.
Dat merkte ik gistermiddag ook. Terug van de buurtsuper, hielden hoofdpijn en een slap gevoel me thuis. Ik kon het niet opbrengen om naar Leeuwarden te gaan om de kringleiders te trainen. Vervolgens, terwijl ik op de bank zat, ziek te zijn, begon ik te verzinnen wat ik dan nu wél zou kunnen doen. Niet veel dus; dáárom had ik me juist ziek gemeld... En wat dan? Rust zoeken... Wat willen lezen. Nee.
Hoewel het idee van 'een boek naast me op tafel' me wat geruststelde (zo kon ik ten minste nog iets doen) deed het me het meeste goed om stil te liggen luisteren naar een meditatie, en mijn ogen dicht te doen. Een kussen in mijn knieholte maakte dat ik heerlijk lag. Zo gaf ik me - zover ik kon - over aan de staat waarin ik verkeerde. Om vandaag weer verder te kunnen. Met een minder 'eisend' lijstje. "Achter Jezus aan!*" O ja, dat is ook zo. Laat ik Hem niet vóór de voeten lopen.
*dit is de titel van de bijbelstudie die ik samen met de kringleiders voorbereid
bron afbeelding: http://www.posters.nl/loesje--een-grens-is-eigenlijk_a32468.html
